ST.-GUMMARUS

De populariteit van Gummarus kende geen grenzen: hoeveel straten en kerken zijn in Vlaanderen niet naar hem genoemd?! Zelfs in Nederland is er een kerk in Enkhuizen waar men de duim van de heilige als relikwie bewaart. Verder zijn er nog twee kerken in Steenbergen en Wagenberg (Noord-Brabant) naar hem vernoemd.

Liep je vroeger over de Grote Markt en je riep “Goemmer” waren er minsten tien mannen die achteromkeken. Vandaag is dat wel verminderd. Naast de naam Gommaar had je nog vele varianten: Gommaire, Goemmer, Marus, Mèerreke of Maireke. Vandaag kiezen rasechte Lierenaars soms nog wel de naam “Gommaar” voor hun zoon, die dan deze unieke naam met trots mag dragen.

Niet-Lierenaars en de echte schapenkoppen zakken rond 11 oktober naar Lier af om de processie bij te wonen waarin het magnifieke, 800 kg wegende schrijn wordt uitgedragen door 16 fiere kasdragers. Naast de verering voor de H. Gummarus werden er voor de fijnproevers verschillende bieren, kazen en andere lekkernijen naar hem genoemd. In Bokrijk kan je dan weer terecht in de prachtige Lierse afspanning, die zijn naam draagt.

Sint-Gummarus,
een heilige als geen ander.

Lierenaars koesteren een unieke bewondering en sympathie voor hun patroonheilige. Het is dan ook geen gewone heilige! Eén uit de duizend. Geboren in de 7^de eeuw en overleden in 714, weten we niets met zekerheid over de brave man. Hij was ridder en edelman aan het Hof van Pepijn van Herstal en volgens de overlevering stichter van onze stad. Honderden wonderen zijn aan de goede man toegeschreven, maar het strafste wonder is het “wonder van de boom”.

Recente historici gaan zo ver te beweren, dat uit de bron het allerbeste BIER opspoot. Maar dat feit moet nog eens extra op zijn historische gronden onderzocht worden. De goede man overleed op 11 oktober 714. Een feestdag die tot op vandaag nog jaarlijks gevierd wordt. De heilige zelf realiseert elk jaar opnieuw een wonder door ons rond die dag met een aantal overheerlijke nazomerse dagen te belonen: Sint-Gummaruszomer.